Zijdehoenders zijn rustige en vertrouwelijke dieren van aard. De gebaarde variant vaak nog meer dan de ongebaarde variant, de krieltjes daartegen zijn vinniger en eigenwijzer. Het karakter verschilt licht per kleurslag, de nakomelingen erven vaak het karakter van de ouders.

​

Wat zijdehoenders typeert is hun extreem broedgedrag. Ze werden of worden nog steeds gebruikt om eitjes van zeldzame vogelsoorten, maar evengoed fazanten of eenden, uit te broeden. Doordat het over het algemeen een lief en rustig ras is, is het houden van zijdehoenders geen enkel probleem in het bijzijn van kinderen. Als zijdehoentjes tam zijn kan je ze aaien en zelfs knuffelen, ze worden echt een deel van het gezin.
Extreme temperaturen zijn absoluut geen probleem voor de kippen. Ze houden zelf liever van koudere temperaturen dan warme. Ze overleven met gemak in temperaturen tot wel -20 ֯C.

​

Zijdehoenders kunnen amper vliegen door hun zijdevederigheid. Daardoor volstaat in theorie een afsluiting van 50 cm, ik verkies toch een afsluiting die wat hoger is omdat sommigen uitstekende springers zijn.

Het introduceren van andere kippen in een reeds bestaande groep zijdehoenders gaat vaak heel vlot, hierbij kunnen er wel wat onderlinge ‘gevechten’ plaatsvinden. Bij deze gevechtjes bepalen ze de pikorde, dat is een rangorde die bepaald wie als eerste eet, drinkt, naar het nachthok gaat, etc. Vaak brengt een haan rust in een groep maar een dominante hen kan evengoed de leider van de groep zijn.